Kerk Siegerswoude
Siegerswoude
De huidige kerk is een wederopbouwkerk uit 1949. Voorheen stond er een kerk welke rond 1220 moet zijn gebouwd en afgebroken is in 1909. Van de kloostermoppen van de oude kerk is een baarhuisje gebouwd.
Neem alvast een kijkje
Siegerswoude ontstond op een plek in het midden van Bakkeveen en Frieschepalen. In de Middeleeuwen was hier een uithof van een klooster.
Kloosters hadden in die tijd veel invloed op de omgeving en vestigden hun uithoven, ook wel kloosterboerderijen, in verschillende plaatsen. Soms om in het gebied veen af te graven, of om schapen te houden, of iets te verbouwen. De uithof die hier stond was onderdeel van het klooster in het dorp Smalle Ee.
De huidige kerk - zonder toren - is een wederopbouwkerk uit 1949. Voorheen stond er een kerk die rond 1220 moet zijn gebouwd en afgebroken is in 1909. Die kerk was zo verouderd dat het verhaal gaat dat er geen potten, pannen en emmers genoeg waren om het lekkende water op te vangen...
De Friese kloosterorden hadden in de 12e eeuw contact met het verre Italië en leerden van hen de baksteentechniek. Een aantal van deze bakstenen, de ‘kloostermoppen’ van de oude kerk, zijn bewaard gebleven. Op het kerkhof is in 1914 een baarhuisje gebouwd van deze stenen, dat staat er nog steeds.
In 2012 zijn tientallen stoofkuilen gevonden op de begraafplaats bij deze kerk. Deze komen uit de Middensteentijd (10.000 tot 5.000 voor Christus). Jagers en verzamelaars gebruikten de kuilen om voedsel te bereiden. Zij vestigden zich echter niet permanent op deze plek.
-
Eindpunt route Leven met het water
Eindpunt route Leven met het water
-
Gedicht: As it iis brekt | Albertina Soepboer
Gedicht: As it iis brekt | Albertina Soepboer
AS IT IIS BREKT
as it iis brekt
safolle en ik wit it net mear, mar skerpe redens ride my tebek, tebek
skuorren yn de tsjustere iisbaan fan myn doetiid: it read op de muorre
do hiest neitocht oer hoe’t wy ferdele koenen, de wrâld in better plak
april kaam rûzich, de hynsteblommen waarden dwylsinnich
myn fingerseinen op dyn hûd
in pear nachten waard ik
dy stjer op sterk iis
gjin man gjin frou mar fierder
en ja, hillich skreaust
hjoed lis ik myn hert del tusken stof en tiid
ik sjoch hoe’t fjoer en woastenij op ‘t heden oeral wenje
dat de wite mannen op it plein alle dagen oarlochje boartsje
dat bern dêr de revolúsje ferklearre hawwe oan har eigen tiid
en myn triennen net mear ophâlde kinne
ferdomme, ik tink oan dyn hannen
as it iis brekt
-
Windmotor De Veenhoop
Windmotor De Veenhoop
