Natuurtuin ‘t Hummelhûs
Oudehorne
Natuurtuin ’t Hummelhûs in Oudehorne verbouwt meer dan 140 verschillende onbespoten groente- en fruit gewassen. In de winkel verkopen ze streekprodukten.
Neem alvast een kijkje
Ook leuk
-
Natuurtuin 't Hummelhûs
Natuurtuin 't Hummelhûs
Natuurtuin ’t Hummelhûs in Oudehorne verbouwt meer dan 140 verschillende onbespoten groente- en fruit gewassen.
In de winkel verkopen ze streekprodukten zoals honing, kaas, eigen jam van fruit van de natuurtuin 16 verschillende smaken boerenijs, biologisch lams- en rundvlees van Landwinkel Vierhuis en eerlijk varkensvlees van de Kempenear, biologische sappen, kaas van kaasboerderij de Stelp, Frison Wijnen en onbespoten en biologische groenten, fruit en aardappels (de Hummelhûzer rode).
Er worden geen bestrijdingsmiddelen gebruikt en er wordt met aandacht voor de natuur en smaak heerlijke groenten en fruit gekweekt. Het ongedierte wordt zoveel mogelijk weggehouden door wisselteelt toe te passen. Door elk jaar te wisselen met de gewassen krijgt het ongedierte geen kans. Ook is de hele tuin omgeven door water. Op die manier worden kikkers en padden aangetrokken die veel ongedierte opeten. Op de tuin wordt geprobeerd de natuur z’n werk te laten doen. Bijen zorgen voor de bestuiving van de fruitbomen en produceren tegelijkertijd lekkere honing. Alles in de tuin heeft zijn eigen functie, dit zorgt voor een natuurlijke balans.
Natuurtuin ‘t Hummelhûs is onderdeel van de Friese Foodtour!
Hier vind je Natuurtuin ‘t Hummelhûs
Schoterlandseweg 1358413 NH Oudehorne Plan je route
vanaf jouw locatie
-
Lemster Polders - Grutte Bekken - Uitkijktoren
Lemster Polders - Grutte Bekken - Uitkijktoren
-
Voormalig plaggenhut
Voormalig plaggenhut
-
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
DER GIE IN SNIJEN
Often to understand, we have to look into emptiness
– Michelangelo Antonioni
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen,
begjin april, spoaren fan lytse
hoefdieren yn de snie en oer
de mûnier, dêr’t in rûge froast
syn flierren sloech, de rop fan in ûle.
Earne út nacht syn ûnderwâlen wei
kaam in frou, in pear redens
om ’e hals, de ring fan
it lantearneljocht yn en ferdwûn,
in skaad foar har, in skaad achter har,
de iisbaan oer, it tsjuster yn.
Inkeld útsinnige kiel wie ik doe’t
by in hast dierlik oerémisk roppen
ik út myn dreamen wekker skeat
en mysels weromfûn yn de dize
oer de Po-flakten fan Antonioni, dêr’t
in kamera oer de sompen glied.
Ik seach iisblommen op de ruten,
begjin april, sette de ôftiteling
stil by de namme fan Anna.
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen.
Der gie in snijen, sûnder ophâlden.
