Bankje
Oranjewoud
Deze plek vertelt een bijzonder verhaal van Tante Marijke en haar laatste levensfase als regentes. Ondanks haar zwakke gezondheid bleef Tante Marijke haar werk onverbiddelijk voortzetten. Tante Marijke stierf op 77-jarige leeftijd.
Neem alvast een kijkje
Deze plek vertelt een bijzonder verhaal van Tante Marijke en haar laatste levensfase als regentes. Ondanks haar zwakke gezondheid bleef Tante Marijke haar werk onverbiddelijk voortzetten. Tante Marijke stierf op 77-jarige leeftijd.
Tante Marijke was enorm geliefd bij de inwoners van Friesland. Het overlijden van de prinses maakte veel los bij de mensen. Na haar 70e ging Tante Marijke enorm achteruit met haar gezondheid. Ze kreeg na haar 70e een lichte beroerte waardoor ze de macht over haar rechterhand verloor. Ondanks haar zwakke gezondheid bleef ze haar regentschap voorzetten.
Vanwege haar gezondheid moest Tante Marijke samenwerken met Hertog van Brunswijk. HIj werd als voogd aangesteld voor de kleinkinderen van Tante Marijke. Uiteindelijk overleed Marijke Meu op eerste paasdag, zij werd 77 jaar oud. Kort na haar begrafenis werd er een boek uitgebracht met hierin een uitgebreide omschrijving van haar koets en lijkstoet. Caroline de taak van regentes over van Tante Marijke, totdat kleinzoon Willem V meerderjarig was.
Dit is het verhaal van Tante Marijke, haar leven hier in Friesland en haar werk als regentes.
-
Eindpunt route Leven met het water
Eindpunt route Leven met het water
-
Gedicht: As it iis brekt | Albertina Soepboer
Gedicht: As it iis brekt | Albertina Soepboer
AS IT IIS BREKT
as it iis brekt
safolle en ik wit it net mear, mar skerpe redens ride my tebek, tebek
skuorren yn de tsjustere iisbaan fan myn doetiid: it read op de muorre
do hiest neitocht oer hoe’t wy ferdele koenen, de wrâld in better plak
april kaam rûzich, de hynsteblommen waarden dwylsinnich
myn fingerseinen op dyn hûd
in pear nachten waard ik
dy stjer op sterk iis
gjin man gjin frou mar fierder
en ja, hillich skreaust
hjoed lis ik myn hert del tusken stof en tiid
ik sjoch hoe’t fjoer en woastenij op ‘t heden oeral wenje
dat de wite mannen op it plein alle dagen oarlochje boartsje
dat bern dêr de revolúsje ferklearre hawwe oan har eigen tiid
en myn triennen net mear ophâlde kinne
ferdomme, ik tink oan dyn hannen
as it iis brekt
-
Windmotor De Veenhoop
Windmotor De Veenhoop
