Sint Martenskerk (Dorpskerk) Beetsterzwaag
Beetsterzwaag
De huidige Sint Martenskerk (Dorpskerk) van Beetsterzwaag is een Rijksmonument en stamt uit 1803. Daarvoor stond er op dezelfde plek een oude bouwvallige middeleeuwse kerk. In de kerk zijn oude grafzerken en eikenhouten herenbanken en een mooi bewerkte eikenhouten kansel.
Neem alvast een kijkje
Ook leuk
-
Avondconcert Aurora Festival: Ravel 150 jaar - piano, zang, strijkkwartet
Avondconcert Aurora Festival: Ravel 150 jaar - piano, zang, strijkkwartet
woensdag 23 juli
Beetsterzwaag
-
Lustrumconcert door Wytske Holtrop, cello, en Cristiani Cellokwartet
Lustrumconcert door Wytske Holtrop, cello, en Cristiani Cellokwartet
zondag 31 augustus
Beetsterzwaag -
Winterconcert door Brackman Trio (viool, cello, piano)
Winterconcert door Brackman Trio (viool, cello, piano)
zaterdag 20 december
Beetsterzwaag
De huidige Sint Martenskerk (Dorpskerk) van Beetsterzwaag is een Rijksmonument en stamt uit 1803. Daarvoor stond er op dezelfde plek een oude bouwvallige middeleeuwse kerk. In de kerk zijn oude grafzerken en eikenhouten herenbanken en een mooi bewerkte eikenhouten kansel. De akoestiek is heel mooi voor klassieke muziek. Het interieur is aangepast aan de historische context: naast rieten stoelen, zit u deels op houten kerkbanken. De kerk biedt plaats aan maximaal 160 bezoekers per concert. Lees hier meer over de historie en het interieur. Naast de Dorpskerk is het grote parkeer-terrein van Revalidatie Friesland, waar u gratis kunt parkeren. Deze kerk wordt nog regelmatig gebruikt voor avonddiensten en bijzondere diensten. Daarnaast vinden er klassieke concerten, huwelijken en uitvaarten en andere bijeenkomsten plaats.
Hier vind je Sint Martenskerk (Dorpskerk) Beetsterzwaag
Van Lyndenlaan 59244 BV Beetsterzwaag Plan je route
vanaf jouw locatie
-
Lemster Polders - Grutte Bekken - Uitkijktoren
Lemster Polders - Grutte Bekken - Uitkijktoren
-
Voormalig plaggenhut
Voormalig plaggenhut
-
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
DER GIE IN SNIJEN
Often to understand, we have to look into emptiness
– Michelangelo Antonioni
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen,
begjin april, spoaren fan lytse
hoefdieren yn de snie en oer
de mûnier, dêr’t in rûge froast
syn flierren sloech, de rop fan in ûle.
Earne út nacht syn ûnderwâlen wei
kaam in frou, in pear redens
om ’e hals, de ring fan
it lantearneljocht yn en ferdwûn,
in skaad foar har, in skaad achter har,
de iisbaan oer, it tsjuster yn.
Inkeld útsinnige kiel wie ik doe’t
by in hast dierlik oerémisk roppen
ik út myn dreamen wekker skeat
en mysels weromfûn yn de dize
oer de Po-flakten fan Antonioni, dêr’t
in kamera oer de sompen glied.
Ik seach iisblommen op de ruten,
begjin april, sette de ôftiteling
stil by de namme fan Anna.
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen.
Der gie in snijen, sûnder ophâlden.
