Pannenkoekboerderij Koepelbos
Oldeberkoop
Goudgeel en knapperig gebakken pannenkoeken zoals alleen grootmoeder ze kan maken. Pannenkoekboerderij ’t Koepelbos bakt al vanaf april 1971 naar een authentiek en bijna antiek recept. Onze pannenkoeken en onze gastvrijheid zijn een begrip in Friesl...
Neem alvast een kijkje
Goudgeel en knapperig gebakken pannenkoeken zoals alleen grootmoeder ze kan maken. Pannenkoekboerderij ’t Koepelbos bakt al vanaf april 1971 naar een authentiek en bijna antiek recept. Onze pannenkoeken en onze gastvrijheid zijn een begrip in Friesland en ver daarbuiten. Kunt u zich een beter plekje voorstellen om pannenkoeken te eten?
- Meer dan 60 soorten pannenkoeken, zowel zoet als hartig (zie onze menukaart)
- Allergie? Wij serveren ook glutenvrije- en lactosevrije pannenkoeken.
- Lekker buiten eten op ons (deels) overdekt terras
- 45 jaar ervaring, een begrip in de regio
- Speeltuin achter de boerderij
- Ook thuis genieten van onze pannenkoeken. Met de speciale 'warmhouddozen' blijven de pannenkoeken perfect op temperatuur
- Sinds november 2018 vernieuwd interieur
- Ruime toiletten gerealiseerd in februari 2019
- Oplaadpunt voor de elektrische fiets
Hier vind je Pannenkoekboerderij Koepelbos
De Weeme 148421DB Oldeberkoop Plan je route
vanaf jouw locatie
-
Lemster Polders - Grutte Bekken - Uitkijktoren
Lemster Polders - Grutte Bekken - Uitkijktoren
-
Voormalig plaggenhut
Voormalig plaggenhut
-
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
DER GIE IN SNIJEN
Often to understand, we have to look into emptiness
– Michelangelo Antonioni
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen,
begjin april, spoaren fan lytse
hoefdieren yn de snie en oer
de mûnier, dêr’t in rûge froast
syn flierren sloech, de rop fan in ûle.
Earne út nacht syn ûnderwâlen wei
kaam in frou, in pear redens
om ’e hals, de ring fan
it lantearneljocht yn en ferdwûn,
in skaad foar har, in skaad achter har,
de iisbaan oer, it tsjuster yn.
Inkeld útsinnige kiel wie ik doe’t
by in hast dierlik oerémisk roppen
ik út myn dreamen wekker skeat
en mysels weromfûn yn de dize
oer de Po-flakten fan Antonioni, dêr’t
in kamera oer de sompen glied.
Ik seach iisblommen op de ruten,
begjin april, sette de ôftiteling
stil by de namme fan Anna.
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen.
Der gie in snijen, sûnder ophâlden.
