Kapel Tinco Lycklama à Nijeholt
Wolvega
Op het kerkhof bij de Katholieke kerk van Wolvega vind je de kapel boven de grafkelder van jonkheer Tinco Lycklama à Nijeholt en zijn vrouw Juliana thoe Schwartsenberg en Hohenlansberg.
Neem alvast een kijkje
Op het kerkhof bij de Katholieke kerk van Wolvega vind je de kapel boven de grafkelder van jonkheer Tinco Lycklama à Nijeholt en zijn vrouw Juliana thoe Schwartsenberg en Hohenlansberg. Beide opgegroeid in adellijke kringen in Friesland. De kerk in Wolvega is is gelegen aan de Lycklamaweg, de straat is genoemd naar deze verzamelaar, reiziger en filantroop.
Tinco was een bijzondere man voor zijn tijd: altijd op zoek naar avontuur. Zo trok hij te voet en te paard door het Midden-Oosten op zoek naar sporen van de oude beschavingen.
De kapel is een replica van een houten versie die hij op de wereldtentoonstelling in 1878 in Parijs had gekocht.
Tinco overleed op 7 december 1900 in Cannes, waar hij ook een poos woonde. In het stadhuis van de Franse stad werd zelfs een Musée Lycklama ingericht, en ook in Cannes werd er een straat Rue Lycklama gedoopt.
Hier vind je Kapel Tinco Lycklama à Nijeholt
Lycklamaweg 108471 JX Wolvega Plan je route
vanaf jouw locatie
-
Bernlef de blinde bard | Beeldenroute Olterterp
Bernlef de blinde bard | Beeldenroute Olterterp
-
Gedenksteen voor Gesneuvelde Canadezen
Gedenksteen voor Gesneuvelde Canadezen
De ‘Gedenksteen voor Gesneuvelde Canadezen’ in de buitenmuur van de Martinikerk in Sneek is opgericht ter nagedachtenis aan de zes Canadese militairen die kort na de bevrijding van de stad zijn gesneuveld. De namen van de zes slachtoffers luiden: A. Cockburn, W.L. Jackson, G.W. Ouderkirk, H.H. Pennell, Fr.R. Shepherd en S.W. White. De militairen maakten deel uit van The Queen’s Own Rifles of Canada. Zij sneuvelden op 15 en 16 april 1945 tijdens krijgshandelingen in de omgeving van het dorp Wons, bij de Afsluitdijk. Op 17 april 1945 zijn de gesneuvelde militairen begraven op de Algemene begraafplaats te Sneek en op 25 maart 1946 herbegraven op het Canadese ereveld te Holten.
Op 16 april 1945 waren grote delen van Friesland bevrijd. In het westen en zuidwesten van de provincie was het zover nog niet. Enkele duizenden Duitse soldaten hadden zich verzameld in de Friese havenplaatsen en rond de Afsluitdijk. Zij probeerden nog de oversteek te maken naar Noord-Holland dat nog stevig in Duitse handen was.
De Canadezen wilden voorkomen dat de Duitsers zich in Noord-Holland verder versterkten. Mede daarom zetten zij vanaf 16 april de aanval in op de Kop van de Afsluitdijk. De infanterie van Queens Own Rifles of Canada was één van de eenheden die hierbij betrokken was. Op 16 april vertrokken zij vanuit Bolsward in de richting van de Afsluitdijk, ondersteund door tanks van de Sherbrooke Fusiliers.
In het open Friese landschap waren de Canadezen op de weg erg zichtbaar en dus kwetsbaar. Vlak voor een brug bij Hayum openden de Duitsers het vuur. De Canadees Orville Cook zat in één van de voorste voertuigen. Over wat er daarna gebeurde schreef hij het volgende:
"Ik zat eerst rechts, maar kwam later in het linker compartiment van onze carrier. Dat was mijn geluk. Bij de strijd met de Duitsers die volgde, was ik de enige die niet geraakt werd. Ze lieten ons ver komen en schoten drie keer raak. Er kwam rook uit het rechter compartiment van mijn carrier. Ik sprong eruit en ben naar de andere kant gerend om de sergeant eruit te halen en hoe ik dat voor elkaar kreeg, weet ik niet meer. Ik legde hem op de weg. De bestuurder was de volgende die ik eruit haalde en op de weg neerlegde. Ik heb ze beiden morfine toegediend en gaf ze een sigaret.
De sergeant zei: ga terug en vertel de A compagnie waar het vuur is en 'make sure they get those jerry (Duitse) bastards for this one'. De soldaten in de voorste carrier waren op slag dood.”
De Duitsers hadden aan de westkant van de brug verschillende stukken luchtafweergeschut verdekt opgesteld. De licht gepantserde carriers waren niet opgewassen tegen de 20 mm. en 40 mm. granaten. In het voorste voertuig sneuvelden Alexander Cockburn, Walter Leslie Jackson, Gordon William Ouderkirk, Harry Horace Pennell en Walter Samuel White. Verder vielen er aan Canadese kant ook meerdere gewonden waaronder de mannen in het voertuig van Orville Cook.Vrijwel direct nadat duidelijk was waar het Duitse geschut stond opgesteld rekenden de Queens of Own Rifles samen met enkele tanks van de Sherbrooke Fusiliers alsnog af met de Duitse weerstand. De resterende verdedigers gaven zich uiteindelijk over.
De gevechten bij Wons en Pingjum zouden de laatste plek zijn waar soldaten van de Queens Own Rifles of Canada sneuvelden. Het was daarom de expliciete wens van de veteranen om in Wons hun monument te plaatsen. Op deze Honour Roll staan de namen van hun kameraden die vanaf D-Day tot de bevrijding het leven lieten.
-
Boutiquehotel & Grandcafé 't Gerecht
Boutiquehotel & Grandcafé 't Gerecht
Direct boekbaar
