Kapel Tinco Lycklama à Nijeholt
Wolvega
Op het kerkhof bij de Katholieke kerk van Wolvega vind je de kapel boven de grafkelder van jonkheer Tinco Lycklama à Nijeholt en zijn vrouw Juliana thoe Schwartsenberg en Hohenlansberg.
Neem alvast een kijkje
Op het kerkhof bij de Katholieke kerk van Wolvega vind je de kapel boven de grafkelder van jonkheer Tinco Lycklama à Nijeholt en zijn vrouw Juliana thoe Schwartsenberg en Hohenlansberg. Beide opgegroeid in adellijke kringen in Friesland. De kerk in Wolvega is is gelegen aan de Lycklamaweg, de straat is genoemd naar deze verzamelaar, reiziger en filantroop.
Tinco was een bijzondere man voor zijn tijd: altijd op zoek naar avontuur. Zo trok hij te voet en te paard door het Midden-Oosten op zoek naar sporen van de oude beschavingen.
De kapel is een replica van een houten versie die hij op de wereldtentoonstelling in 1878 in Parijs had gekocht.
Tinco overleed op 7 december 1900 in Cannes, waar hij ook een poos woonde. In het stadhuis van de Franse stad werd zelfs een Musée Lycklama ingericht, en ook in Cannes werd er een straat Rue Lycklama gedoopt.
Hier vind je Kapel Tinco Lycklama à Nijeholt
Lycklamaweg 108471 JX Wolvega Plan je route
vanaf jouw locatie
-
Fusillade aan de Woudweg
Fusillade aan de Woudweg
De fusillade in Dokkum is de grootste fusillade geweest tijdens de Tweede Wereldoorlog in Friesland. Een bloedig dieptepunt in de steeds hardere strijd tussen de Duitse bezetter en het verzet.
Het gaat om een wraakactie: drie dagen eerder overvalt het verzet bij het dorp De Valom een auto van de Sicherheitsdienst (SD) met daarin een belangrijke gevangene, in de hoop deze te bevrijden. Bij het vuurgevecht dat ontstaat komen een Duitse SD-er en zijn Belgische chauffeur om het leven.
Artur Albrecht, SD-chef in Friesland, is furieus en wil volgens een getuige Dokkum 'van de kaart van Nederland laten verdwijnen'. Zijn meerderen van de SD-Dienststelle in Groningen geven hem hier echter geen toestemming voor. In plaats daarvan worden twintig gevangenen uit gevangenissen in Friesland en Groningen gehaald en meegenomen naar een weiland aan de Woudweg in Dokkum.
De burgemeester van de stad is zelfs van huis gehaald om toe te kijken. De mannen moeten op een rij gaan liggen in de sneeuw. In groepjes van vijf worden ze naar voren geroepen. Dan klinken er schoten. De lichamen van de slachtoffers moeten een etmaal blijven liggen in de sneeuw, als afschrikwekkend voorbeeld voor de bevolking. De slachtoffers zijn Friezen en Groningers. Sommigen zijn actief in het verzet, anderen zijn Todeskandidaten.
Aan de Woudweg in Dokkum herinnert een monument aan het drama. Jaarlijks is er bij dit monument een kranslegging waarbij leerlingen van scholen in Dokkum worden betrokken.
Verschillende leden van het vuurpeloton worden na de oorlog berecht voor hun betrokkenheid bij de fusillade en krijgen de doodstraf. Zo ook Artur Albrecht. Hij wordt op 21 maart 1952 gefusilleerd op de Waalsdorpervlakte. Het is het laatste doodvonnis dat in Nederland wordt voltrokken.
Dokkum op de Dam
Enkele jaren later, op 4 mei 1956, onthult koningin Juliana het Nationaal Monument op de Dam in Amsterdam. Het monument speelt een centrale rol bij de jaarlijkse Nationale Dodenherdenking op 4 mei die ook altijd wordt bijgewoond door het staatshoofd.
In het monument zijn elf urnen opgenomen met daarin ‘in bloed gedrenkte aarde’. Aarde afkomstig van van strijd- en fusilladeplaatsen uit de elf provincies. Later is ook een 12e urn met aarde uit Nederlands-Indië (het huidige Indonesië) toegevoegd.
Voor het vullen van de Friese urn is aarde gehaald uit de omgeving van Kornwerderzand, strijdtoneel in de meidagen van 1940. Ook is aarde gehaald van fusilladeplaatsen, waaronder de Woudweg in Dokkum en Dronrijp waar op 11 april 1945, een paar dagen voor de bevrijding nog dertien mensen zijn gefusilleerd.
-
Kerkhof Brongerga & Klokkenstoel
Kerkhof Brongerga & Klokkenstoel
