Belvedère Toren
Oranjewoud
Het parklandschap van Oranjewoud herbergt een uniek (rijks)monument! De uitzichttoren ‘De Belvedère’ werd bijna honderd jaar geleden gebouwd op de ‘Berg van Brongergea’. De plek waar eerder al een houten toren had gestaan. De uitkijktoren is...
Neem alvast een kijkje
Ook leuk
-
Uitkijktoren Belvédère
Uitkijktoren Belvédère
Het parklandschap van Oranjewoud herbergt een uniek (rijks)monument! De uitzichttoren ‘De Belvedère’ werd bijna honderd jaar geleden gebouwd op de ‘Berg van Brongergea’. De plek waar eerder al een houten toren had gestaan. De uitkijktoren is een bijzonderheid: het is een van de oudste bouwwerken van beton met zulke grote afmetingen. De toren verheft zich maar liefst 30 meter boven het omliggende maaiveld en steekt ruim boven het omliggende bos uit. Vanaf het uitzichtplateau bovenop de toren kan bij helder weer tot aan de Waddeneilanden worden gekeken!
De Belvedère maakt onderdeel uit van ‘Tjaarda’s Bos’, een parkbosje met krakelingpaden. Het parkje met de toren was een initiatief van de heer Tjaarda, destijds uitbater van het gelijknamige hotel. In de jaren na de Eerste Wereldoorlog nam het toerisme sterk toe. Tjaarda speelde hierop in en bood verschillende attracties aan, zoals een speeltuin, een doolhof en een wandelbos met een grot, een consumptietent en een toren. Dit trok veel gasten aan. Zo werd Tjaarda’s Bos met de toren een geliefde wandelbestemming. En dat is het nog steeds.
Tegenwoordig is de toren voor iedereen vrij toegankelijk. De Stichting Belvedère Oranjewoud is eigenaar en heeft als doel de toren ook voor komende generaties te behouden.
-
Eindpunt route Leven met het water
Eindpunt route Leven met het water
-
Gedicht: As it iis brekt | Albertina Soepboer
Gedicht: As it iis brekt | Albertina Soepboer
AS IT IIS BREKT
as it iis brekt
safolle en ik wit it net mear, mar skerpe redens ride my tebek, tebek
skuorren yn de tsjustere iisbaan fan myn doetiid: it read op de muorre
do hiest neitocht oer hoe’t wy ferdele koenen, de wrâld in better plak
april kaam rûzich, de hynsteblommen waarden dwylsinnich
myn fingerseinen op dyn hûd
in pear nachten waard ik
dy stjer op sterk iis
gjin man gjin frou mar fierder
en ja, hillich skreaust
hjoed lis ik myn hert del tusken stof en tiid
ik sjoch hoe’t fjoer en woastenij op ‘t heden oeral wenje
dat de wite mannen op it plein alle dagen oarlochje boartsje
dat bern dêr de revolúsje ferklearre hawwe oan har eigen tiid
en myn triennen net mear ophâlde kinne
ferdomme, ik tink oan dyn hannen
as it iis brekt
-
Windmotor De Veenhoop
Windmotor De Veenhoop
